Idleness
Idleness c1900 by British Painter John William Godward (1861 – 1922), η καριέρα του οποίου διήρκεσε το τέλος της νεοκλασικής εποχής. Ζωγράφισε και στον Συμβολισμό, Αισθητισμός και Στυλ Κίνησης Ακαδημαϊκής Τέχνης
A young beauty sits on a semi circular marble bench with a high back that overlooks a beautiful blue ocean and a what may be the White Cliffs of Dover to the far right.
Right behind the bench are some green plants that have violet, ροζ & white flowers on them that nicely compliment the color of the ocean.
The young lady is wearing a yellow gown that is tied to her person by a red ribbon sash that is wrapped around just below her breast line and around her shoulders; with a violet and blue cloth wrapped around her waist and she is also wearing strapped open sandal brown footwear.
On her left arm she is wearing a thin gold bracelet, and in her right hand she is holding a long peacock feather that she is teasing a cat with in a very leisurely manner.
Idleness is a remastered digital art old masters reproduction of a public domain image that is available as a εκτύπωση καμβά online.
Πληροφορίες παρακάτω από Wikipedia.org
John William Godward was the eldest of five children, and was named after his father John and grandfather William.
He exhibited at the Royal Academy from 1887. When he moved to Italy with one of his models in 1912, his family broke off all contact with him and even cut his image from family pictures. Godward returned to England in 1921, died in 1922, and is buried in Brompton Cemetery, West London.
One of his best-known paintings is Dolce far Niente (1904), which was purchased for the collection of Andrew Lloyd Webber in 1995. As in the case of several other paintings, Godward painted more than one version; in this case, an earlier (and less well-known) 1897 version with a further 1906 version.
He committed suicide at the age of 61 and is said to have written in his suicide note that “the world is not big enough for [both] myself and a Picasso”.
His estranged family, who had disapproved of his becoming an artist, were ashamed of his suicide and burned his papers. Only one photograph of Godward is known to survive.
Godward was a Victorian Neo-Classicist, and therefore, in theory, a follower of Frederic Leighton. Ωστόσο, συνδέεται στενότερα στιλιστικά με τον Σερ Λόρενς Άλμα-Τάντεμα, με τον οποίο μοιράστηκε μια τάση για την απόδοση της κλασικής αρχιτεκτονικής - συγκεκριμένα, χαρακτηριστικά στατικού τοπίου κατασκευασμένα από μάρμαρο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των υφιστάμενων εικόνων του Godward παρουσιάζει γυναίκες με κλασική ενδυμασία που ποζάρουν με χαρακτηριστικά τοπίου; αν και υπάρχουν μερικές ημι-γυμνές και πλήρως γυμνές φιγούρες που περιλαμβάνονται στο έργο του, ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι “Στο The Tepidarium c1913”.
Ένας τίτλος που μοιράζεται με έναν αμφιλεγόμενο πίνακα Alma-Tadema του ίδιου θέματος που βρίσκεται στο “Πινακοθήκη Lady Lever”. Οι τίτλοι αντικατοπτρίζουν την πηγή έμπνευσης του Godward; που ήταν ο κλασικός πολιτισμός, με κυριότερο αυτό της Αρχαίας Ρώμης; ένα θέμα που συνδέει τον Godward στενά με την Alma-Tadema καλλιτεχνικά.
Δεδομένου ότι η κλασική υποτροφία ήταν πιο διαδεδομένη στο δυνητικό κοινό για τους πίνακές του κατά τη διάρκεια της ζωής του από ό, τι στις μέρες μας, meticulous research of detail was important in order to attain a standing as an artist in this genre.
Alma-Tadema was an archaeologist as well as a painter, who attended historical sites and collected artifacts he later used in his paintings: Godward, too, studied such details as architecture and dress, in order to ensure that his works bore the stamp of authenticity.
Επιπλέον, Godward painstakingly and meticulously rendered other important features in his paintings, animal skins of which the paintings “Noon Day Rest c1910” και “A Cool Retreat c1910” contains examples of such rendition as well as wildflowers “Nerissa c1906” και “Summer Flowers c1903”.
The appearance of beautiful women in studied poses in so many of Godward’s canvases causes many newcomers to his works to categorize him mistakenly as being Pre-Raphaelite, particularly as his palette is often a vibrantly colorful one. The choice of subject matter (ancient civilization versus, για παράδειγμα, Arthurian legend) is more properly that of the Victorian Neo-classicist.
Κοινά με πολλούς ζωγράφους σύγχρονους με αυτόν, Ο Godward ήταν ένας «ονειροπόλος υψηλής βικτοριανής εποχής», παράγοντας εικόνες ενός εξιδανικευμένου και ρομαντικοποιημένου κόσμου που, στην περίπτωση τόσο του Godward όσο και του Alma-Tadema, άρχισε να επικρίνεται ως κοσμοθεωρία των Βικτωριανών στα τόγκα.
Godward “καθιέρωσε γρήγορα τη φήμη για τους πίνακές του σε νεαρές γυναίκες σε κλασικό περιβάλλον και την ικανότητά του να μεταφέρει με ευαισθησία και τεχνική μαεστρία την αίσθηση των αντίθετων υφών της σάρκας, μάρμαρο, γούνα και υφάσματα.
Η τάση του Godward για τη δημιουργία έργων τέχνης στην κλασική περίοδο προήλθε πιθανότατα από την περίοδο στην οποία γεννήθηκε; καθώς ήταν η τελευταία κλασική αναβίωση πλήρους κλίμακας σε δυτικούς πίνακες ζωγραφικής, που άνθισε στην Αγγλία από τη δεκαετία του 1860 έως τη δεκαετία του 1890.
Σχετική τέχνη που μπορεί να σας αρέσει:
In The Grove Of The Temple Of Isis του John William Godward – Η ομορφιά και το λιοντάρι
Dolce Far Niente του John William Godward – Μια ξαπλωμένη ομορφιά
Mischief and Repose c1909 από τον John William Godward – Ομορφιά σε ηρεμία
Κορίτσι με κίτρινη κουρτίνα του John William Godward – Μια ξαπλωμένη ομορφιά