شاهزاده شارلوت بلژیک
شاهزاده شارلوت بلژیکی (1840 – 1927) c1842 توسط نقاش آلمانی Franz Xaver Winterhalter (1805 – 1873); برادر بزرگتر نقاش آلمانی هرمان فیدل وینترهالتر (1808 – 1891), به خاطر پرتره های سلطنتی اواسط قرن نوزدهم شهرت دارد.
شاهزاده شارلوت بلژیک به عنوان یک دختر جوان شایان ستایش 2 سالها روی بالش قرمز نشسته است, پوشیدن یک لباس سفید با روبان آبی دور دست راستش و یک گل رز در دست راستش که روی سینه اش قرار داشت, با گلهای آبی بیشتر با برگهای بزرگ و پیازهایی که روی دامان قرار گرفته اند.
شاهزاده شارلوت بلژیکی یک هنر روتوش هنرهای دیجیتالی قدیمی است که از تصویر عمومی استفاده می کند, و مانند تمام آثار هنری که در وب‌سایت Xzendor7 یافت می‌شود، برای خرید آنلاین در قالب‌های مختلف مواد از جمله چاپ روی بوم در دسترس است., چاپ های اکریلیک, چاپ های فلزی, چاپ چوب, چاپ های قاب شده, پوسترها, و به عنوان چاپ بوم نورد شده در سایزهای مختلف از 12 اینچ به 72 اینچ بسته به اندازه اثر هنری واقعی و فروشگاه چاپی که برای خرید از آن انتخاب می‌کنید.چاپ.
اطلاعات زیر از Wikipedia.org
فرانتس خاور وینترهالتر در روستای کوچک Menzenschwand متولد شد, (در حال حاضر بخشی از Sankt Blasien است), در جنگل سیاه آلمان در انتخابات بادن, بر 20 آوریل 1805. او ششمین فرزند فیدل وینترهالتر بود (1773–1863), کشاورز و تولید کننده رزین در روستا, و همسرش اوا مایر (1765–1838), عضوی از خانواده قدیمی منزنشواند.
پدرش از دهقانان بود و در زندگی او تأثیر بسزایی داشت. از هشت خواهر و برادر, تنها چهار کودک در دوران نوزادی زنده ماندند. در طول زندگی خود فرانتس خاور بسیار نزدیک به خانواده خود بود, مخصوصاً به برادرش هرمان (1808–1891), که نقاش هم بود.
پس از شرکت در مدرسه در صومعه بندیکتین در سنت. بلازین, وینترهالتر Menzenschwand را ترک کرد 1818 در سن 13 برای مطالعه طراحی و حکاکی. او در کارگاه کارل لودویگ شولر به عنوان نقشه کش و لیتوگراف آموزش دید (1785–1852) در Freiburg im Breisgau. که در 1823, در سن 18, او به مونیخ رفت, حمایت شده توسط صنعتگر بارون فون ایختال (1775–1850).
که در 1825, وی توسط لودویگ اول یک کمک هزینه دریافت کرد, دوک بزرگ بادن (1763–1830) و دوره تحصیلی را در آکادمی هنرهای مونیخ نزد پیتر فون کرنلیوس آغاز کرد (1783–1867), که روشهای دانشگاهی او را ناراحت می کرد. وینترهالتر در جورج جورج کارل استیلر ، پرتره گر شیک ، مربی مناسب تری پیدا کرد (1781–1858). در طول این زمان, او از کار خود به عنوان سنگ نگار حمایت می کرد.
وینترهالتر هنگام ورود به محافل دادگاه وارد شد 1828 او در سوفی مارگراوین بادن استاد نقاشی شد, در کارلسروهه. فرصت او برای تأسیس خود فراتر از جنوب آلمان فراهم شد 1832 وقتی توانست به ایتالیا سفر کند, 1833–1834, با حمایت دوک بزرگ لئوپولد بادن.
در رم او صحنه های ژانر عاشقانه را به شیوه لوئیس لئوپولد روبرت ساخت و خود را به حلقه مدیر آکادمی فرانسه متصل کرد., هوراس ورنت. در بازگشت به کارلسروهه او پرتره های دوک بزرگ لئوپولد بادن و همسرش را نقاشی کرد, و به عنوان نقاش دربار بزرگ دوکایی منصوب شد.
با این اوصاف, او بادن را ترک کرد و به فرانسه رفت, جایی که صحنه ژانر ایتالیایی او Il dolce Farniente در سالن مورد توجه قرار گرفت 1836. ایل دکامرون یک سال بعد نیز مورد تمجید قرار گرفت; هر دو نقاشی ترکیبات آکادمیک به سبک رافائل هستند. در سالن از 1838 او پرتره ای از شاهزاده وگرام به همراه دخترش را به نمایش گذاشت.
کار او به عنوان نقاش پرتره به زودی تأمین شد وقتی که در همان سال لوئیز ماری از اورلئان را نقاشی کرد, ملکه بلژیک, و پسرش. احتمالاً از طریق این نقاشی بود که وینترهالتر متوجه ماریا آمالیا از دو سیسیلی شد, ملکه فرانسوی ها, مادر ملکه بلژیک.
