اشتراک گذاری مراقبت است!

Allégorie de la Musique by François Boucher
تمثیل موسیقی اثر فرانسوا بوچر

تمثیل موسیقی

تمثیل موسیقی (تمثیل موسیقی) c1764 توسط نقاش فرانسوی فرانسوا بوشر (1703 – 1770); همچنین به عنوان نقشه کش شناخته می شود, حکاک و تزئین کننده به سبک روکوکو فرانسوی, که به خاطر اسطوره شناسی مجلل خود به خوبی شناخته شده بود, نقوش تمثیلی و شهوانی و نقاش درباری لوئی پانزدهم و مورد علاقه مارکیز د پامپادور.

این نقاشی سبک روکوکو اثر بوچر معنای موسیقی را با نشان دادن یک زن جوان جذاب که در لایه‌های لباس پیچیده شده است و شانه و سینه چپ برهنه او را نشان می‌دهد تفسیر می‌کند., در حالی که ساعد چپ او روی پارچه قرمزی قرار گرفته است که روی ابرهایی که او را در بهشت ​​حمایت می کنند، قرار گرفته است..

او در دست راست دراز شده‌اش یک لیر طلایی دارد که توسط پوتی بالدار که به پای راستش تکیه داده است نواخته می‌شود., با یک پوتی دیگر بالای سرشان که یک تاج گل در دست راستش و یک فلوت در دست چپ درازش نگه داشته است..

با پوتی شناور و در سمت بالای بازوی خانم جوان یک کبوتر سفید قرار دارد, که مجموعه ای از سه را تشکیل می دهد, با دو مورد دیگر که در پایه چند نت باز و رز صورتی قرار دارند, که درست زیر ساعد چپ او قرار دارند.

در زیر او یک شاخ وجود دارد که اندکی با برگ های بیشتر لور پوشیده شده است; و پشت پوتی که لایه را می نوازد یک کلاه ایمنی آبی با یک پر طلایی و بالای آبی در کنار یک شمشیر پارچه ای پیچیده با دسته طلا قرار دارد..

Allégorie de la Musique یک هنر دیجیتال بازسازی شده است که بازتولید یک تصویر مالکیت عمومی توسط استادان قدیمی است که به عنوان یک تصویر در دسترس است. فراهم.

اطلاعات زیر مشتق از Wikipedia.org

اهل پاریس, بوچر فرزند نقاش کمتر شناخته شده نیکلاس بوچر بود, که اولین آموزش هنری خود را به او داد. در هفده سالگی, نقاشی بوچر توسط نقاش فرانسوا لمونه مورد تحسین قرار گرفت. لموین بعداً بوچر را به عنوان شاگرد خود منصوب کرد, اما تنها پس از سه ماه, او برای کار حکاکی ژان فرانسوا کارس رفت.

که در 1720, او برای نقاشی برنده جایزه بزرگ نخل روم شد, اما تا پنج سال بعد فرصت تحصیل در ایتالیا را به دست نیاورد, به دلیل مشکلات مالی در آکادمی سلطنتی نقاشی و مجسمه سازی.[1] در بازگشت از تحصیل در ایتالیا ، وی در مجسمه سازی مجدد Académie de peinture et de de مجوز گرفت. 24 نوامبر 1731. قطعه پذیرایی او (قطعه پذیرایی) رینالدو و آرمیدا بود 1734.

بوچر با ماری ژان بوزو ازدواج کرد 1733. این زوج با هم سه فرزند داشتند. بوچر عضو هیئت علمی دانشگاه در شد 1734 و با ارتقا مقام پروفسور و سپس رئیس آکادمی ، حرفه وی از این مرحله سرعت گرفت, بازرس شدن در Royal Gobelins Manufactory و سرانجام Premier Peintre du Roi (اولین نقاش شاه) که در 1765. پرتره ماری لوئیز او مورفی ج. 1752

بوچر درگذشت 30 ممکن است 1770 در زادگاهش پاریس. نام او, همراه با حامی وی خانم مادام دو پمپادور, مترادف با سبک روکوکو فرانسه شده بود, برادران گنکور را به نوشتن سوق می دهد: “بوچر یکی از آن مردانی است که ذائقه یک قرن را نشان می دهد, که بیان می کنند, آن را شخصی سازی و مجسم کنید.”

بوچر به این دلیل مشهور است که طبیعت چنین است “خیلی سبز و کم نور” (خیلی سبز و بد نور).

بوچر با حکاکی سنگهای قیمتی ژاک گو در ارتباط بود, به او آموخت که نقاشی کند. او همچنین از نقاش موروایی-اتریشی مارتین فردیناند کوادال و همچنین نقاش نئوکلاسیک ژاک لوئیس دیوید در 1767.[4] بعد, بوچر مجموعه ای از آثار گای را تهیه کرد که مادام دو پامپادور آن را حک کرد و به صورت یک جلد زیبا به درباریان مورد علاقه توزیع کرد.

+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

اشتراک گذاری مراقبت است!

0 0 رای
رتبه بندی مقاله
اشتراک در
اطلاع از
مهمان
0 نظرات
بازخوردهای درون خطی
مشاهده همه نظرات