Αγγελική και Μεντόρο
Angelica and Medoro c1763 από Γάλλο Ζωγράφο Φρανσουά Μπουσέρ (1703 – 1770), ο οποίος ήταν επίσης ένας ολοκληρωμένος συντάκτης και άλλος. Εργάστηκε στο στυλ ροκοκό και είναι γνωστός για τα ειδυλλιακά κλασικά θέματα του, ποιμαντικές σκηνές και διακοσμητικές αλληγορίες.
Πρόκειται για έναν όμορφο πίνακα περιόδου ροκοκό που δείχνει την Αγγελική και τον Μεντόρο, που ήταν δύο δημοφιλείς χαρακτήρες για τους ρομαντικούς ζωγράφους από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα; that were derived from the Italian epic Orlando Furioso by Ludovico Ariosto.
In the epic Angelica is an Asian Princess at the court of Charlemagne [(Charles The Great, Απρίλιος 02, 0742 – Ιανουάριος 28, 0814) – King of the Franks from 768, King of the Lombards from 774, and Emperor of the Romans from 800.]; who falls in love with the Saracen Knight Medoro, and elopes with him to China.
In this presentation Angelica and Medoro are in a forest with three cherubs. Angelica is partially clothed in white, pink and blue fabric; white Medoro is partially clothed in a leopards skin.
Angelica is sitting on a velvet emerald green tubular pillow that has beside it a red and gold quiver with arrows and Medoro is holding a lance in his left hand off to his left side, while he picks red and white roses with his right had for Angelica.
In the background among the trees is one cherub holding a lighted torch looking farther off into the forest; while the other one below him has his left arm on Medoro’s right arm; with his right arm outstretched as if indicating which roses to pick.
The third cherub is by the legs of Angelica and he is carrying a laurel leaf wreath as he floats on the clouds that are blanketing the forest floor.
Πρόκειται για μια ρετουσάρισμα ψηφιακής τέχνης παλιά μάστερ αναπαραγωγής μιας εικόνας δημόσιου τομέα.
Decorative Accents Used In This Piece Are Available At HeritageType
Πληροφορίες παρακάτω Προέρχονται από Wikipedia.org
Με καταγωγή από το Παρίσι, Ο Boucher ήταν γιος ενός λιγότερο γνωστού ζωγράφου Nicolas Boucher, που του παραχώρησε την πρώτη του καλλιτεχνική εκπαίδευση. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών, έναν πίνακα του Μπούχερ θαύμασε ο ζωγράφος Φρανσουά Λεμοίν. Ο Λεμοίν αργότερα διόρισε τον Μπούχερ ως μαθητευόμενο του, αλλά μετά από μόλις τρεις μήνες, πήγε να εργαστεί στον χαράκτη Ζαν-Φρανσουά Αυτοκίνητα.
Σε 1720, κέρδισε το elite Grand Prix de Rome για ζωγραφική, αλλά δεν πήρε την επακόλουθη ευκαιρία να σπουδάσει στην Ιταλία παρά μόνο πέντε χρόνια αργότερα, λόγω οικονομικών προβλημάτων στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής.[1] Κατά την επιστροφή του από τις σπουδές του στην Ιταλία, έγινε δεκτός στην επανιδρυμένη Académie de peinture et de γλυπτική 24 Νοέμβριος 1731. Το κομμάτι της δεξίωσής του (κομμάτι υποδοχής) ήταν ο Rinaldo και η Armida του 1734.
Ο Boucher παντρεύτηκε τη Marie-Jeanne Buzeau στο 1733. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά μαζί. Ο Boucher έγινε μέλος ΔΕΠ στο 1734 και η καριέρα του επιταχύνθηκε από αυτό το σημείο καθώς αναδείχθηκε Καθηγητής τότε Πρύτανης της Ακαδημίας, γίνεται επιθεωρητής στο Royal Gobelins Manufactory και τέλος Premier Peintre du Roi (Πρώτος Ζωγράφος του Βασιλιά) σε 1765. Πορτρέτο της Marie-Louise O’Murphy c. 1752
Ο Boucher πέθανε στις 30 Ενδέχεται 1770 στο πατρικό του Παρίσι. Το όνομά του, μαζί με αυτήν του προστάτη του μαντάμ ντε Πομπαντούρ, είχε γίνει συνώνυμο με το γαλλικό στυλ ροκοκό, οδηγώντας τους αδελφούς Γκονκούρ να γράψουν: “Ο Boucher είναι ένας από εκείνους τους άνδρες που αντιπροσωπεύουν τη γεύση ενός αιώνα, που εκφράζουν, προσωποποιήστε και ενσαρκώστε το.”
Ο Boucher είναι διάσημος για το ότι λέει ότι η φύση είναι “πολύ πράσινο και κακώς φωτισμένο” (πολύ πράσινο και άσχημα φωτισμένο).
Ο Boucher συνδέθηκε με τον χαράκτη πολύτιμων λίθων Jacques Guay, τον οποίο δίδαξε να σχεδιάζει. Επίσης, καθοδήγησε τον Μοραβό-Αυστριακό ζωγράφο Martin Ferdinand Quadal καθώς και τον νεοκλασικό ζωγράφο Jacques-Louis David στο 1767.[4] Αργότερα, Ο Boucher έφτιαξε μια σειρά σχεδίων έργων του Guay, τα οποία η Madame de Pompadour χάραξε και διανεμήθηκε ως ένας όμορφα δεμένος τόμος σε ευνοημένους αυλικούς
Σχετική τέχνη που μπορεί να σας αρέσει:
Ο Ντουράντ γεννήθηκε και τελικά πέθανε στο Maplewood, και η Νύμφη Καλλιστώ του François Boucher – Beauty Seduced
Ο βιασμός της Ευρώπης από τον Φρανσουά Μπουσέρ – Με την αγάπη ενός Θεού
Ο Ντουράντ γεννήθηκε και τελικά πέθανε στο Maplewood – Ο Ντουράντ γεννήθηκε και τελικά πέθανε στο Maplewood
Venus On The Waves του Φρανσουά Μπουσέρ – Η Θεά της Αγάπης